Resin Transfer Moulding - RTM jest to proces niskociśnieniowego wtrysku żywicznej mieszanki impregnującej do form zamkniętych co pozwala na produkcję wyrobów kompozytowych o wyższej jakości i większej powtarzalności niż metodą kontaktową. W zależności od sposobu budowy formy i przeciwformy (części męskiej i żeńskiej) rozróżniamy Light RTM i Heavy RTM. Proces produkcji laminatu w technologii RTM przebiega w kilku etapach. Na wstępie następuje nałożenie żelkotu na obydwie części formy (istnieje możliwość wykonania laminatu w tej technologii bez warstwy żelkotowej). Kolejny etap, z którym mamy do czynienia to układanie na sucho zbrojenia w postaci najczęściej kompleksów (combimat), matotkanin, materiałów przekładkowych i insertów wewnątrz formy. Ułożenie włókien w kompozytach nie jest skomplikowane. Jednak zachowany musi być odpowiedni stosunek pomiędzy liczbą włókien w kierunku poprzecznym i liczbą włókien w kierunku wzdłużnym. Dysproporcja ilości włókien powodować może niejednorodną strukturę żywicy oraz pogorszenie właściwości mechanicznych wytworzonego detalu).
Po czym następuje zamknięcie formy i wystrzyknięcie zainicjowanej żywicy do gniazda formy wyłożonej zbrojeniem. Do iniekcji mieszanek impregnujących można używać żywic: poliestrowych, winyloestrowych, epoksydowych, fenolowych itp.w zależności od stawianych i oczekiwanych właściwości laminatu. Najważniejszym etapem jest proces sieciowania (polimeryzacji) laminatu w zamkniętej formie. W którym wykorzystane jest ciepło egzotermicznej reakcją utwardzania żywic co powoduje skrócenie cyklu formowania wyrobów, a zastosowanie dwustronnej formy powstrzymują skurcz i wywołuje relaksację wyrób. Końcowy etap to odformowanie elementu i przygotowanie formy do kolejnego cyklu produkcyjnego.
Zalety laminatu produkowanego w technologii RTM:
- dwie gładkie strony,
- z dwu stron żelkot,
- powtarzalność wymiarowa,
- powtarzalność grubości ścianek,
- zwiększona sztywność – procentowy i wagowy wzrost zawartości zbrojeń i materiałów przekładkowych w stosunku do żywicznej mieszanki impregnacyjnej,
- redukcja skurczu związanego z konstrukcją wyłożenia,
- ograniczenie odpadów – wypływek i naddatków technologicznych.